Η Γλωσσολογία
είναι η επιστήμη, η οποία επιδιώκει να απαντήσει στα ερωτήματα:
- τι
γνωρίζουμε όταν γνωρίζουμε μια γλώσσα,
- πώς
κατακτάται αυτή η γνώση, και
- πώς
χρησιμοποιείται.
Προσεγγίζει τη γλώσσα σύμφωνα με την ανθρώπινη συμπεριφορά,
τη ψυχολογία, την κοινωνία και τον πολιτισμό, ώστε να καθορίσει τα μοναδικά χαρακτηριστικά
στην ανθρώπινη γλώσσα, τις διαφορές μεταξύ των γλωσσών και τους λόγους που
εξελίσσονται οι γλώσσες ή που υπάρχουν νεκρές και νέες γλώσσες.
Η επιστήμη της γλωσσολογίας διαιρείται σε θεωρητική και
εφαρμοσμένη.
Η θεωρητική Γλωσσολογία εξετάζει το φωνολογικό σύστημα, την
άρθρωση και πρόσληψη των φθόγγων (φωνητική), το σχηματισμό λέξεων (μορφολογία)
και φράσεων και προτάσεων (σύνταξη), τη σημασία των γλωσσικών εκφράσεων
(σημασιολογία), καθώς και τη χρήση της γλώσσας (πραγματολογία). Κατά τα μέσα του
20ού αιώνα, η θεωρητική Γλωσσολογία επικεντρώθηκε στην αναζήτηση επεξηγήσεων,
οι οποίες προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα της κατάκτησης της γλώσσας από
τους ανθρώπους και τη δομής και λειτουργίας του ανθρωπίνου νου.
Η εφαρμοσμένη Γλωσσολογία, με τη βοήθεια της Ψυχολογίας, των
Μαθηματικών, της Κοινωνιολογίας κ.τ.λ., εξετάζει τον τρόπο που κατακτάται και
χρησιμοποιείται η γλώσσα από τους ανθρώπους. Μέσω της εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας
ανακαλύπτονται νέοι μέθοδοι για την καλύτερη προσέγγιση και εκμάθηση της γλώσσας.
Ανάλογα με τον τομέα που επεξεργάζεται η εφαρμοσμένη Γλωσσολογία διαιρείται σε
κλάδους όπως: Διδακτική και Εκμάθηση Ξένων Γλωσσών (ανάπτυξη μεθόδων
διδασκαλίας ξένων γλωσσών), Κλινική Γλωσσολογία (ανάλυση και θεραπευτική
αντιμετώπιση των γλωσσικών διαταραχών), Εκπαιδευτική Γλωσσολογία (η
χρήση της μητρικής γλώσσας στα σχολεία), Λεξικογραφία (μέθοδοι και
τεχνικές συγγραφής λεξικών), Μετάφραση (μέθοδοι μετάφρασης / απόδοσης
κειμένων από γλώσσα σε γλώσσα), Κοινωνιογλωσσολογία (μελέτη της σχέσης
μεταξύ γλώσσας και κοινωνίας), Ψυχογλωσσολογία (σχέση γλώσσας και
ανθρώπινης συμπεριφοράς), Δικαστική Γλωσσολογία (ανάλυση και εκτίμηση γλωσσικών
δεδομένων για τις ανάγκες δικαστικών υποθέσεων).
