Η παγκόσμια ημέρα της μητρικής γλώσσας
καθιερώθηκε από την UNESCO το Νοέμβριο του 1999, με σκοπό να προωθούνται οι
πολυμορφίες των γλωσσών και να υπενθυμίζονται οι ομιλούμενες γλώσσες, οι οποίες
με το χρόνο εξαλείφονται στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης.
Η γλώσσα είναι
ένα σημαντικό μέσο επικοινωνίας για την ανταλλαγή και έκφραση σκέψεων,
συναισθημάτων, πληροφοριών και γνώσεων. Η μητρική γλώσσα όμως συμβολίζει την
εθνική ταυτότητα και τον πολιτισμό του έθνους. Τα βιώματα, οι αξίες και οι
αντιλήψεις του λαού, τα οποία είναι κληρονομιά από γενιά σε γενιά και
εξελίσσονται με το πέρας των αιώνων, αποτυπώνονται στη μητρική γλώσσα μέσω του
λεξιλογίου, τη γραμματική, τη σύνταξη και τη μορφολογία.
Η μητρική
γλώσσα ορίζετε ως τη γλώσσα που ο άνθρωπος βρίσκεται σε καθημερινή επαφή από
την περίοδο της κυήσεως, όχι μόνο από τη στιγμή της γέννησης και έπειτα. Δεν είναι περίεργο το
γεγονός, ότι ένα παιδί αναγνωρίζει τη μητρική γλώσσα από μια ξένη. Αυτό
σημαίνει, ότι η μητρική γλώσσα συμβολίζει και τη ψυχική ταυτότητα ενός ατόμου.
Γι’ αυτό όχι μόνο αναγνωρίζετε η γλώσσα, αλλά και τα αισθητήρια αντιδρούν
αυθόρμητα στο άκουσμα και στην ανάγνωσή της.
Η παγκόσμια ημέρα του ξεναγού γιορτάζεται
την ίδια μέρα με τη μητρική γλώσσα. Αυτή τη μέρα οι ξεναγοί κάνουν γνωστό το
επάγγελμά τους και τα προβλήματά τους.
Ένας Ξεναγός
αναλαμβάνει να μυήσει τον πολιτισμό, να εξηγήσει την
ιστορία με σεβασμό την ιστορική αλήθεια , την τέχνη και να
συνδέσει το παρελθόν της χώρας με τη σημερινή εποχή. Επίσης προβάλλει τα
συμφέροντα της χώρας, που αντιπροσωπεύει, και την συμβολή του πολιτισμού της
στην παγκόσμια ιστορία. Στο ξένο παρουσιάζεται ως «τον άνθρωπο που γνωρίζει καλύτερα τη χώρα, έναν πρεσβευτή εντός των
ορίων της χώρας».
